Over tijd, tijd te over...

Alweer 8 dagen over tijd begint de verveling toch behoorlijk toe te slaan... Het beddengoed hangt alweer te drogen, zelfs de vriezer is al uitgesopt, en niet alleen de vloer maar ook elke spiegel, elk raam, en elk lampje in huis blinkt als nooit tevoren. Ook het doorlezen van de lessen van mijn zwangerschapscursus, op zoek naar inspiratie voor een blog, leverde niet veel op. Behalve het feit dat op een verantwoorde manier bukken, tillen en opstaan met een dikke buik en verweekte bekkenbodem niet erg charmant is, waren de lessen eerder handig dan grappig, en ook zeker aan te bevelen voor iedereen die zwanger is en een nuttige niet-zweverige cursus zoekt.

Verder op zoek naar leesvoer merkte ik dat ik me niet echt kon concentreren op nieuwe boeken, mogelijk omdat ik me bij elk nieuw boek moet afvragen of ik hem nog uit zal krijgen voordat de tijd aanbreekt waarin lezen een luxe is. En dus heb ik me maar op de enorme stapels tijdschriften gestort die zich de afgelopen maanden hebben opgestapeld. En zo kwam ik in de Zwanger-special van ‘Kinderen’ het geweldige artikel “Zwanger-alert! Hier komt de attractie”, van Fay de Vries tegen. Het artikel gaat over het feit dat zodra je zwanger bent, werkelijk iedereen die je tegenkomt het recht meent te hebben om wat over je lichaam te zeggen - hoe onaardig dit ook zou klinken als je niet zwanger was. Dat je toch al onzeker bent over je veranderende lichaam lijken mensen niet te beseffen, en het meest herkenbare vond ik nog wel het totale gebrek aan consensus tussen al die meningen. Terwijl de één zich bezorgd afvraagt hoe je met zoveel weken nog zo weinig ‘buik’ kan hebben, roept de ander uit dat je buik wel echt al enórm dik is... En terwijl de één vindt dat je veel te voorzichtig bent met wat je eet, doet en laat, vindt de ander dat je wel wat verantwoorder met je zwangerschap mag omgaan... Heerlijk vond ik het om te lezen dat ik niet de enige was die hier last van had…

Maar het einde van het artikel stemde me toch niet helemaal gerust. Over je pasgeboren kind schijnen mensen namelijk net zo makkelijk een mening te hebben als over je zwangere lichaam, en die opmerkingen schijn je nog veel moeilijker naast je neer te kunnen leggen... Stiekem vroeg ik me even af of ik dat zelf ook deed, commentaar leveren op andermans baby, en ik durf niet te zeggen dat ik dat nooit heb gedaan… Ik ga in ieder geval voortaan beter nadenken voor ik iets over de bolle toet van andermans schattige baby zeg, en bereid me maar vast voor op veel commentaar over het uiterlijk, de gezondheid en de eet- en slaapgewoonten van onze kleine grote trots…

En zo leer ik toch nog wat bij in deze onverwachte dagen van eindeloos veel tijd, waarvan niemand weet hoeveel er nog komen voordat 'tijd voor mezelf' een ongekende luxe wordt... Tijd om aan de stapel NIP-magazines (De Psycholoog) te beginnen!