Zwangerschapscursus

Terwijl de geboorte-mailtjes vanuit mijn zwangerschapscursus-groep binnenstromen, realiseer ik me dat ik nog helemaal geen blog over deze cursus heb geschreven. Hoog tijd om dat nog even snel te doen voor de bevalling zich aandient... Omdat ik halverwege mijn zwangerschap veel last kreeg van mijn onderrug en bekken, koos ik voor de zwangerschapscursus van Oefentherapie Cesar.

Ergens in de 26e week van mijn zwangerschap stapte ik lichtelijk zenuwachtig een gymzaal binnen waar een groep vrouwen met allerhande zwangere buiken in een kring zat te keuvelen. Ik voelde me meteen een paar jaar jonger, want de laatste keer dat ik in zo'n nieuw 'klasje' moest integreren was in het eerste jaar van mijn studie. Tijdens het voorstel-rondje bleek ik niet alleen de jongste van het stel te zijn, maar ook één van de weinigen die voor het eerst zwanger waren... Zowel de uitgerekende data als de redenen voor de keuze voor deze cursus bleken voor iedereen anders, en vooral die laatste baarden me steeds meer zorgen... Terwijl de ene vrouw het gevoel had dat er sinds het begin van haar derde zwangerschap iets tussen haar benen bungelde, vertelde de ander dat ze na haar laatste bevalling niet meer van haar incontinentie was afgekomen. De geluiden van herkenning deden mij mezelf afvragen waarom ik ook alweer op mijn 25e al zwanger wilde worden... Maar Merel (de juf) stelde ons gerust met het feit dat juist door deze cursus die klachten voorkomen zouden worden. Niet alleen de acht lessen tijdens de zwangerschap, maar ook de zes lessen daarna, zouden ervoor zorgen dat onze buik en bekkenbodem weer helemaal in vorm zijn na de cursus… En de ervaren vrouwen knikten instemmend en prezen ons gelukkig dat we nu al deze cursus hadden ontdekt...

Nadat Merel ons een aantal zithoudingen had aangeleerd, en had uitgelegd dat het vooral belangrijk was om 'symmetrisch' te zitten en regelmatig een stukje te lopen, was het tijd voor de bekkenbodemoefening. Aangezien we elkaar allemaal nog maar net kenden, was het wel enigszins ongemakkelijk toen ze zei: "trek je anus en vagina zoveel mogelijk omhoog... en ontspan...". Na de bevalling zouden we dit in vijf stapjes moeten doen, maar nu hielden we het even bij twee... (‘omhoog, omhoog, omlaag, en ontspan´). Merel drukte ons op het hart dat we deze oefening minstens vijf keer per dag tien keer moesten herhalen, en verzekerde ons dat je hem overal kan doen omdat niemand kan zien of je je bekkenbodemspieren aan- of ontspant. Zolang je je gezicht in plooi houdt natuurlijk... Tot slot leerden we nog wat poep- en plasgewoonten om urineverlies en het fenomeen 'drie-minuten-nadat-je-geplast-hebt-weer-moeten-plassen' te voorkomen, en toen was de eerste les voorbij.

In de volgende lessen leerden we lopen, tillen, bukken, puffen en persen, en natuurlijk was er de partnerles over de bevalling... Hierover later meer, maar nu zit ik alweer veel te lang stil, dus ik ga maar even een stukje lopen.