Lieve Luca,

Vandaag ben je alweer 1 week en 1 dag oud. Wat gaat de tijd ineens hard zeg! Je zat zo lekker in mijn buik, dat je er eigenlijk niet zelf uit wilde komen, en toen leken de weken juist eindeloos te duren. We waren zo benieuwd naar jou! Papa had al tegen mijn buik gezegd “kom maar snel, anders komen ze je halen”, maar dat hielp ook al niet... Van de artsen mocht je niet later dan zondag de 26e geboren worden, dus moest ik zaterdagavond al naar het ziekenhuis, zodat ze zondagochtend de bevalling konden laten beginnen. Maar in het ziekenhuis begon de bevalling zaterdagavond al, en zondagochtend om 8.17 uur werd je op eigen kracht (en die van mama) geboren. Papa riep meteen “wat een mooi kereltje!” en mama zei: “Is het een jongen?!” Gelukkig voor papa was je inderdaad een jongen! ;) Je begon meteen heel hard te huilen, maar toen mama zei: ‘Hai Luca, dat was wel zwaar he’ zuchtte je (per ongeluk) ‘Jah…’ en even later had je een grote glimlach op je gezicht. Vanaf toen was ik verliefd... (Voor als je het niet gelooft van die glimlach, we hebben er een foto van.)

Je bleek al 54 cm te zijn en 4170 gram te wegen! En toen we je aan mijn borst legden moest je heel even bedenken wat je daarmee moest, maar algauw begon je te drinken. Wat waren papa en ik trots! Thuis wachtte de hele familie Van Moorsel al op ons, en onze kraamverzorgster Kimberly. Toen iedereen je bewonderd had en Kimberly had uitgelegd hoe we jou moesten voeden, verschonen en warm houden, vielen papa en ik als een blok is slaap. ’s Avonds kwamen tante Gerdien, ome Arjan met tante Hannah, en ome Marius met de hele familie nog, en toen was je klaarwakker en keek je iedereen met grote ogen aan. Wat was je mooi!!

En toen kwam de eerste nacht… Gelukkig voor ons hoefde je maar twee keer te drinken, en we moesten je er zelfs voor wakker maken. Maar de poepluiers waren een ander verhaal… Je hebt in één nacht wel drie rompertjes en een paar hydrofiel luiers ondergepoept, en er zat zelfs poep op ons dekbed! We wisten niet meer hoe we de poep van je rug moesten krijgen, maar gelukkig kon oma via de telefoon wat tips geven. De volgende dag kwam de rest van de familie Van Doorn, en wat keken opa en oma trots en blij toen ze je zagen! Evi en Elias waren heel lief voor jou, en waren erg benieuwd naar hun eigen broertje of zusje. Die wordt over een paar weekjes geboren...

De rest van de week hebben papa en mama vooral veel uitgerust, veel geleerd, en van ons nieuwe gezinnetje genoten. ´s Avonds sliep je altijd wat langer tussen de voedingen en kwam er al wat visite om jou te bewonderen. Van Kimberly leerden we hoe we jou konden verschonen zonder dat je alles onderpoepte en plaste, en leerden we je in bad doen, borstvoeding geven, je bedje en kinderwagen opmaken, en alles wat je moet weten over baby’s… Zaterdag was zij alweer voor het laatst, en sindsdien hebben we ook wat meer visite overdag. Papa en mama worden steeds handiger met jou, al gaat er soms nog wat mis. Zo had je laatst tijdens het verschonen zomaar ineens je eigen gezicht en het kussen dat daar achter lag onder geplast! Je bent ook steeds meer wakker, en hebt gisteren voor het eerst een speentje gekregen. Die spuugde je eerst uit, maar even later lag je er zo woest op te zuigen dat ik bang was dat je te moe zou worden voor de borst. Maar dat viel gelukkig mee, je dronk alleen een stuk rustiger, en daardoor verslikte je je minder vaak.

Papa en mama genieten enorm van jou, en ik hoor papa regelmatig hardop lachen als hij naar je kijkt. We willen je het liefst dag en nacht bij ons houden en naar je kijken. En gelukkig mag dat ook, want verwennen kunnen we je nu nog niet...

Xxx Mama