Gelukkig zijn

Vorige week vertelde onze pastoor (Ten Have) tijdens zijn preek dat het simpele feit dat ieder mens fouten maakt (ook wel 'erfzonde' genoemd), voortkomt uit iets moois: de 'vrije wil'. En zo zit het met alles in het leven... al het kwade komt voort uit iets goeds. Terwijl ik hierover zat na te denken, kwam ik in m'n telefoon een vergeten filmcitaat tegen dat ik een paar weken daarvoor had opgeslagen: "A man who fears nothing is a man who loves nothing. When you don't love anything, what's the fun of living?" En ineens zag ik een parallel met wat de pastoor had verteld: angst komt voort uit liefde. Kwaad komt voort uit goed...

Laatst kreeg ik van een vriend een artikel over gelukkig zijn. Hierin werd gesteld dat geluk niks anders is dan een psychische stoornis, een verdraaid beeld van de werkelijkheid, of 'gezondheid en een slecht geheugen'. Hier ben ik het niet mee eens. Ik denk dat je pas echt gelukkig wordt als je de vervelende gebeurtenissen in je leven niet vergeet, maar leert accepteren, en er af en toe op terug durft te kijken als je gelukkig bent. Dan besef je des te meer hoe goed je het hebt op dat moment .

Tegenwoordig zijn veel mensen alleen maar bezig met de vraag: "Ben ik wel gelukkig en hoe wordt ik nog gelukkiger?" Echtscheidingen, nieuwe religies en hopeloze zoektochten naar geluk tot gevolg... Vorig jaar was ik net zo: ik woonde net op kamers en begreep maar niet waarom ik me juist nu, in wat 'de leukste periode van m'n leven' had moeten zijn, zo somber kon voelen.

Nu weet ik echter: gelukkig wordt je niet door te piekeren over jezelf en weg te rennen voor negatieve of beangstigende gevoelens. En ook niet door ze simpelweg te vergeten of ontkennen. Gelukkig wordt je door het leven te accepteren zoals het is. Door jezelf te accepteren zoals je bent, met al je positieve en negatieve kanten. En je vervolgens te richten op de mensen om je heen. Zo zie je ineens de man die op het perron zijn danspasjes oefent, het meisje dat in de trein stilletjes meezingt met haar mp-3-speler, de oma die gekke bekken trekt naar een vreemde baby... Als je om die kleine dingen een grote glimlach op je gezicht krijgt, dan weet je dat je gelukkig bent. En als dat niet zo is, durf te genieten van de mensen om je heen!

Kortom: Durf jezelf, het leven en je gevoelens te accepteren zoals ze zijn. Durf te genieten, maar durf ook te balen en verdrietig te zijn als het moet. En vooral: durf lief te hebben... Dan word je pas echt gelukkig!