zaterdag 7 juli 2012

Op ontdekkingstocht

Terwijl ik m'n haar nog uitspoel, hoor ik Luca steeds harder kreunen en zuchten. Snel stap ik onder de douche vandaan, sla een handdoek om, en kijk om het hoekje van de badkamerdeur. Twee blauwe kraaloogjes kijken me aan vanuit een vastberaden gezichtje. Mijn hart begint sneller te kloppen... En terwijl ik me afvraag of ik nu juist blij of bezorgd ben, pak ik snel mijn camera. Dit moet ik vastleggen! De oogjes maken plaats voor een blond kruintje, maar komen nog even omhoog, en *flits*!

Het begon allemaal met het kromtrekken van zijn rugje en achterover gooien van zijn hoofd. Terwijl Luca bijna een hoepeltje vormde, rolde hij vanzelf op zijn zij en kon hij ineens ook speeltjes pakken die wat verder weg lagen. Maar Luca was nog niet tevreden. Hij had al ontdekt hoe leuk het was om op zijn buik te liggen, en wilde dat maar al te graag zelf kunnen. Dus hop, daar ging niet alleen zijn hoofdje naar achteren, maar ook zijn rechterbeentje gooide hij over zijn linkerbeentje. Het effect was dat Luca even in een bijna-op-de-buik-stand bleef hangen, om daarna met zoveel vaart terug te rollen dat mama steeds weer bang was dat hij zijn nekje zou verdraaien. Maar na enige oefening kreeg hij het voor elkaar om zijn onderkant om te draaien. Terwijl zijn billen en voetjes al omhoog staken, bleef zijn linkerarmpje nog onder zijn buik hangen, en zijn hoofdje dus nog op de grond...

Maar precies een week geleden, tijdens een spelletjesavond met twee vriendinnen, gebeurde het… Luca lag al een tijdje op zijn rug te spelen, mama was gezellig aan het kletsen, en... ineens lag Luca op zijn buik om zich heen te koekeloeren. "Hij lag net toch net op zijn rug?!", vroeg ik nog voor de zekerheid. Mijn vriendinnen keken ook en gaven Luca spontaan een daverend applaus. Blij verrast schonk mijn zoon ons zijn meest guitige glimlach ooit. Gelukkig kon ik toen nog niet vermoeden wat ons allemaal te wachten stond dankzij deze ontwikkeling...

Maandag verraste Luca papa door zomaar ineens van de bank te rollen. Dinsdag kwam hij met zijn rechtervoetje klem te zitten tussen de spijlen aan de linkerkant van zijn bedje. Woensdag troffen we hem overdwars in zijn bedje aan, en donderdag trof de gastouder hem op zijn buik aan, een houding waarin hij een record middagdutje van maar liefst drie uur deed… Die nacht rolde hij met slaapzak en al op zijn buik en 's ochtends lag hij zelfs op zijn zij te slapen.

En toen stond ik dus even later onder de douche... Ik had de strijkplank, strijkbout en verlengkabels uit veiligheidsoverwegingen uit de logeerkamer gehaald, Luca op het midden van een kleedje op de grond gelegd, en zijn hoofdje omringd met speelgoed zodat hij zich niet zou vervelen... Maar wat ik aantrof toen ik uit de douche stapte...? Luca was op ontdekkingstocht!
badkamer <> trap! 

2 opmerkingen:

moeder zei

tjonge hij had wel van de trap kunnen rollen, ja in de box is toch veiliger.

Patricia van Doorn zei

Nou, zo snel is ie gelukkig nog niet, maar de box is wel veiliger inderdaad. Hoewel... daar komt ie nog wel eens met zijn voetje tussen de spijlen vast te zitten, of klem in een hoek (omdat hij maar één kant op kan draaien). Dan raakt hij overstuur en dan is ie wel erg ver weg als ik onder de douche sta... Het beste is nog wel op onze slaapkamer met de deur dicht. Of lekker veilig in zijn trappelzakje in bed... :)

"We hebben wel verloren, maar we zijn het niet!"

Het was enkele minuten voor 2020 toen Claudia de Breij het glas hief tijdens haar oudejaarsconference. "Proost op de verliezers......