Vorige week was Luca’s eerste strandervaring. En hij vond het schitterend. Het eerste uur kon hij er niet over uit hoe het zand tussen zijn vingertjes doorliep als hij zijn handjes tot vuistjes kneep. Hij trilde van opwinding en zijn verwonderde "oooooooooooooh" werd bevestigd door de uitzinnige uitdrukking op zijn gezicht. En toen kreeg hij ineens de mensen in de gaten. Tieners die balletje trappen, moeders die met hun glimlach onmiddellijk de charmeur in Luca naar boven halen, en jongens en meisjes van basisschoolleeftijd met een bal, frisbee, of tennisrackets. Luca raakte niet uitgekeken, en toen de bal wel erg hoog werd getrapt, kreeg Luca ineens de meeuwen in de gaten die over het strand vlogen. “Oooooohhh!” Door de ogen van je kind zie je pas écht hoe mooi de wereld is.
En het leukste moest nog komen… Nog even een laagje zonnebrandcrème – zelfs insmeren vindt Luca geweldig, al was het maar om er iedere keer weer achter te komen dat dat gekke blauwe goedje net zo vies smaakt als het eruit ziet. Nog even zijn luier verwisselen voor dat plastic zwembroekje dat ze een zwemluier noemen - al houdt het helemaal niets vast. Nog even in het zand rollen met je plakkerige zonnebrandbuik. En daar gingen we dan…
Terwijl mama nog probeert te wennen aan het koude water rond haar enkels, ligt Luca al languit spetterend en gillend op zijn buik. En terwijl mama net de knie-grens heeft overwonnen, heeft Luca al ontdekt dat vriendinnetje Fleur zijn bommetjes wel heel erg grappig vindt. En hoe meer Fleur de slappe lach krijgt, hoe trotser Luca weer gaat staan om zich direct weer languit in het water te laten vallen. En net als mama heeft besloten dat ze wel prima zit met haar benen languit in het water en haar bovenlichaam lekker droog en warm in de zon, besluit Luca haar een ijskoude knuffel te geven door boven op haar rug te springen en zijn armpjes om haar nek te slaan.
De strandbal die we de eerste dag hadden meegenomen, is diezelfde middag naar de overkant van de plas gewaaid. Wat enkel bevestigt dat een dreumes van anderhalf helemaal geen strandbal nodig heeft. Het zand, het water, de modder in de branding, de mensen, de wind, de vogels en zelfs de zonnebrandcrème: alles is prachtig. Het leven is mooi!
